Málaga'da Semana Santa
Zaman ne çabuk geçiyor.
Geçtiğimiz ay Málaga’ya Semana Santa kutlamalarına gidişimiz daha dün gibi. Öyleyse anılar tazeliğini kaybetmeden paylaşma vaktim gelmiş.
Semana Santa yani kutsal hafta, Paskalya’nın devamı olarak yüzyıllardır kutlanan İspanya’ya özgü bir Katolik Hıristiyan bayramı.
İspanyolların her türlü kutlamasında olduğu gibi insanların sokaklara dökülüp eğlendiği, renkli sahnelere tanık olmak mümkün. Bu nedenle de turistlerin ilgisini çekiyor.
Bunun yanında ciddi bir geleneği taşımasıyla da inançlı/inançsız birçok İspanyol tarafından değer verilen bir bayram olmaya devam ediyor.
Gösterilerin en büyüğü Endülüs bölgesinde, özellikle Sevilla, Málaga ve Granada’da yapılıyor.
Peki tam olarak ne yapılıyor bu kutlamalarda?
Şehirde bulunan katolik kiliselerin “cofradías” dedikleri bir kardeşlik grubu oluyor. Gönüllü olarak katıldıkları bu grupta bir dayanışma sürdürmenin yanında en büyük amaçları yılda bir kez düzenlenen Semana Santa gösterilerinde gruplarını en güzel şekilde temsil etmek, Hz. İsa ve Meryem’i anmak. Bu temsil de şu şekilde oluyor. Erkeklerden oluşan neredeyse 200 kişilik bir grup, yıl boyunca hazırlanıp süslenmiş tonlarca ağırlığındaki 2 adet tahtı gün boyunca taşıyorlar. Tahtın birinde Hz. İsa’ya ait bir maket bulunuyor. Genellikle bu kendi inanışlarına göre İsa’nın çarmıhını taşıdığı ya da çarmıha gerildiği sahne oluyor. Son akşam yemeği gibi birkaç sahnenin de betimlendiği tahtlara denk gelebilirsiniz. Meryem’in sahnesi ise genelde ağlayan ve yas tutan bir sahne oluyor.
Tabii kortej bununla sınırlı değil. Her cofradías’a eşlik eden bir bando, nazarenos deden kukuletalı takipçiler ve diğer yardımcılar da bulunuyor.
Her cofradía programdan belirlenen saatte kilisesinden ayrılıp, şehrin merkezindeki katedrali selamlayıp tekrar kilisesine dönüyor. Düşünün ki bunu aynı ekip, tonlarca ağırlığın altında hiç yerini değiştirmeden yapıyor. Yani işin içinde ciddi bir acı var. İnsan sorgulamadan edemiyor neden böyle bir şey yapıyorlar diye ama ne diyelim, onların da inanışı böyle.
Bu arada tabii dur duraksız taşımıyorlar, zaten mümkün değil. Birkaç dakika kadar uyumlu adımlarla sağa sola hafifçe sallanarak yürüyor, sonra tahtı yere koyup birkaç dakika dinleniyor, sonra bir zil sesiyle aynı anda tahtı omuzlarına tekrar alıyorlar. Her cofradía'nın kendine ait bir yolu olmasıyla beraber hepsinin geçmesi zorunlu olan bazı cadde ve sokaklar var. Bu nedenle ciddi bir cofradía trafiği söz konusu. Dahası, kendilerine ayrılan sürede korteji tamamlayamayan ekip ciddi bir ceza yiyor! Düşünün ki bu kadar çok ekip var ve bu işi bu kadar ciddiye alıyorlar.
Hangi ekibin saat kaçta çıktığına ve nerelerden geçtiğine dair bir çizelgeyi birçok mekandan ücretsiz edinebileceğiniz gibi bir de El Penitente adında bir telefon uygulaması yapmışlar. (Ne kadar ciddiye aldıklarını söylemiş miydim?) Uygulamada ekipler hakkında detaylı bilgi, otobüs hatları, mekanlar vs gibi turistlerin işini kolaylaştıracak birçok bilgi var.
Bu etkinliği izlemek için yapmanız gereken tek şey, kortejlerin geçtiği sokaklarda beklemek. Bunun yanında birkaç ana cadde ve meydana kurulan tribünlerden bilet satın alıp tüm gün yorulmadan izlemek de mümkün.
Geleneğin bir başka parçası; kukuletalı bazı nazarenoların ellerinde mum taşıdıklarını görmüşsünüzdür. Semana Santa'yı izlemeye gelen çocuklar ilk yıl bir kağıt parçasından top yapıp, sırayla önlerinden geçen mumlu nazarenolardan kağıt topuna birkaç damla mum damlatmasını istiyor. Haliyle mum yumağı gittikçe büyüyor. Bu işe kendini adayan bazı minikler her sene aynı mum topunu getirip kocaman toplar elde ediyorlar. Amaç ne derseniz daha çok hatıra, ama bana çok hijyenik görünmedi maalesef.
Kutlamanın son gününde, askeri bando ve kortej de kutlamaya katılıyor. Bandoyla beraber marş söyleyerek kutlamayı daha da coşkulu bir hale getiriyorlar. Tabii İspanya Krallığı anayasal olarak laik bir ülke değil, yani resmi dini olan bir ülke. Bu yüzden (her ne kadar daha çok gelenek olarak görülse de) ordu dini bir kutlamaya katılabiliyor. Yalnız söylemeden edemeyeceğim üniformalarının rengi müthiş.
İşte benim Semana Santa izlenimlerim bunlar. Bence izleyicilerin çoğunlu yerli/yabancı meraklı turistler olsa da, tahların geçişini hayranlıkla seyreden, gözleri dolan bazı yaşlı ispanyollara da denk gelebilirsiniz.
Maalesef blogger'a video yüklemem kolay olmadı. Şimdilik videoları instagram hesabımda paylaşıyorum. İzlemeyi unutmayın!
Sevgilerimle
Geçtiğimiz ay Málaga’ya Semana Santa kutlamalarına gidişimiz daha dün gibi. Öyleyse anılar tazeliğini kaybetmeden paylaşma vaktim gelmiş.
Semana Santa yani kutsal hafta, Paskalya’nın devamı olarak yüzyıllardır kutlanan İspanya’ya özgü bir Katolik Hıristiyan bayramı.
İspanyolların her türlü kutlamasında olduğu gibi insanların sokaklara dökülüp eğlendiği, renkli sahnelere tanık olmak mümkün. Bu nedenle de turistlerin ilgisini çekiyor.
Bunun yanında ciddi bir geleneği taşımasıyla da inançlı/inançsız birçok İspanyol tarafından değer verilen bir bayram olmaya devam ediyor.
Gösterilerin en büyüğü Endülüs bölgesinde, özellikle Sevilla, Málaga ve Granada’da yapılıyor.
Peki tam olarak ne yapılıyor bu kutlamalarda?
Şehirde bulunan katolik kiliselerin “cofradías” dedikleri bir kardeşlik grubu oluyor. Gönüllü olarak katıldıkları bu grupta bir dayanışma sürdürmenin yanında en büyük amaçları yılda bir kez düzenlenen Semana Santa gösterilerinde gruplarını en güzel şekilde temsil etmek, Hz. İsa ve Meryem’i anmak. Bu temsil de şu şekilde oluyor. Erkeklerden oluşan neredeyse 200 kişilik bir grup, yıl boyunca hazırlanıp süslenmiş tonlarca ağırlığındaki 2 adet tahtı gün boyunca taşıyorlar. Tahtın birinde Hz. İsa’ya ait bir maket bulunuyor. Genellikle bu kendi inanışlarına göre İsa’nın çarmıhını taşıdığı ya da çarmıha gerildiği sahne oluyor. Son akşam yemeği gibi birkaç sahnenin de betimlendiği tahtlara denk gelebilirsiniz. Meryem’in sahnesi ise genelde ağlayan ve yas tutan bir sahne oluyor.
Tabii kortej bununla sınırlı değil. Her cofradías’a eşlik eden bir bando, nazarenos deden kukuletalı takipçiler ve diğer yardımcılar da bulunuyor.
 |
| Tesadüfen bir üniversiteye ait tahtların sergilendiği yere girdik |
Her cofradía programdan belirlenen saatte kilisesinden ayrılıp, şehrin merkezindeki katedrali selamlayıp tekrar kilisesine dönüyor. Düşünün ki bunu aynı ekip, tonlarca ağırlığın altında hiç yerini değiştirmeden yapıyor. Yani işin içinde ciddi bir acı var. İnsan sorgulamadan edemiyor neden böyle bir şey yapıyorlar diye ama ne diyelim, onların da inanışı böyle.
 |
| Bu koca koca tahtlarla köşeyi dönmek de kolay iş değil. |
Bu arada tabii dur duraksız taşımıyorlar, zaten mümkün değil. Birkaç dakika kadar uyumlu adımlarla sağa sola hafifçe sallanarak yürüyor, sonra tahtı yere koyup birkaç dakika dinleniyor, sonra bir zil sesiyle aynı anda tahtı omuzlarına tekrar alıyorlar. Her cofradía'nın kendine ait bir yolu olmasıyla beraber hepsinin geçmesi zorunlu olan bazı cadde ve sokaklar var. Bu nedenle ciddi bir cofradía trafiği söz konusu. Dahası, kendilerine ayrılan sürede korteji tamamlayamayan ekip ciddi bir ceza yiyor! Düşünün ki bu kadar çok ekip var ve bu işi bu kadar ciddiye alıyorlar.
Hangi ekibin saat kaçta çıktığına ve nerelerden geçtiğine dair bir çizelgeyi birçok mekandan ücretsiz edinebileceğiniz gibi bir de El Penitente adında bir telefon uygulaması yapmışlar. (Ne kadar ciddiye aldıklarını söylemiş miydim?) Uygulamada ekipler hakkında detaylı bilgi, otobüs hatları, mekanlar vs gibi turistlerin işini kolaylaştıracak birçok bilgi var.
Bu etkinliği izlemek için yapmanız gereken tek şey, kortejlerin geçtiği sokaklarda beklemek. Bunun yanında birkaç ana cadde ve meydana kurulan tribünlerden bilet satın alıp tüm gün yorulmadan izlemek de mümkün.
Geleneğin bir başka parçası; kukuletalı bazı nazarenoların ellerinde mum taşıdıklarını görmüşsünüzdür. Semana Santa'yı izlemeye gelen çocuklar ilk yıl bir kağıt parçasından top yapıp, sırayla önlerinden geçen mumlu nazarenolardan kağıt topuna birkaç damla mum damlatmasını istiyor. Haliyle mum yumağı gittikçe büyüyor. Bu işe kendini adayan bazı minikler her sene aynı mum topunu getirip kocaman toplar elde ediyorlar. Amaç ne derseniz daha çok hatıra, ama bana çok hijyenik görünmedi maalesef.
Kutlamanın son gününde, askeri bando ve kortej de kutlamaya katılıyor. Bandoyla beraber marş söyleyerek kutlamayı daha da coşkulu bir hale getiriyorlar. Tabii İspanya Krallığı anayasal olarak laik bir ülke değil, yani resmi dini olan bir ülke. Bu yüzden (her ne kadar daha çok gelenek olarak görülse de) ordu dini bir kutlamaya katılabiliyor. Yalnız söylemeden edemeyeceğim üniformalarının rengi müthiş.
 |
| Askeri Kortej |
İşte benim Semana Santa izlenimlerim bunlar. Bence izleyicilerin çoğunlu yerli/yabancı meraklı turistler olsa da, tahların geçişini hayranlıkla seyreden, gözleri dolan bazı yaşlı ispanyollara da denk gelebilirsiniz.
 |
| Mis Capirotes Favoritos |
 |
| Bunlar da pastanelerin kutlamalara katılış şekli :) |
Maalesef blogger'a video yüklemem kolay olmadı. Şimdilik videoları instagram hesabımda paylaşıyorum. İzlemeyi unutmayın!
Sevgilerimle
Yorumlar
Yorum Gönder